Anne Lopes Michielsen (1989) wants to dedicate herself to the dissemination of Portuguese literature translated in Dutch. As a literary translator she wants to give authors from this wide language area a Dutch voice. Anne also actively seeks to improve the visibility of translators. Aside from translating books and short stories, she works part-time at the Centre of Expertise for Literary Translation, is involved in the Association of Emerging Translators, is an editor at PLUK, de oogst van nieuwe vertalers – a literary magazine especially for emerging translators and organizes workshops and courses for literary translators. She studied Language and Culture Studies, majoring in Modern Art and Philosophy of the Arts, and Portuguese Language and Culture at the universities of Utrecht (The Netherlands) and Coimbra (Portugal). This allowed her interests to run wild: from art history to literature, from cooking to philosophy, from language to culture. In 2014 she completed a Research Master in Literary Translation and that same year Anne received a Talent Scholarship from the Dutch Foundation of Literature.
Om je maar niet te zien
Je weet al dat ik de kinderen heb meegenomen, hun kleren, toilettas, kleine porties biologisch eten verdeeld over vershoudbakjes in schreeuwerige Benettonkleuren, hun boeken heb ik ook mee omdat ik Rogério ’s avonds alleen in slaap krijg door hem voor te lezen, en zoals zo vaak schrikt hij dan uren later wakker uit een nachtmerrie die zijn adamsappel verdrukt en neem ik hem in mijn armen zoals ik jou in mijn armen nam, Marta, toen we samen zo’n perfect nestje vormden dat we van boven gezien makkelijk kon worden verward met die zwart-witte, Chinese symbolen waarin de on sterfelijkheid en...
Translated from
PT
to
NL
by Anne Lopes Michielsen
Written in PT by Valério Romão
Natalya
Zodra ik wist dat het probleem belastingontduiking was, belde ik mijn boekhouder
hé, Zeferino, wat is dit nou, verdomme, zeg jij me ver domme wat dit is, je zei dat je alles onder controle had, dat ik de brieven van de belasting gewoon kon negeren en dat jij alles zou regelen, wat is dit verdomme,
en tegen Misé, die ik net twee dagen daarvoor een heel degelijke zir konium ring had gegeven,
we moeten de ring terugbrengen, prinsesje, ik leg het je later allemaal uit
ik spoelde mijn maag met twee kalmeringstabletten en een halve fles wodka, ging languit op de bank liggen en ik zette mijn...
Translated from
PT
to
NL
by Anne Lopes Michielsen
Written in PT by Valério Romão
De kleine schrijvers
Bijna alles wat die dag gebeurde, speelt zich hier af. Ik houd mijn wijsvin ger tegen mijn slaap. Vele jaren later, wanneer ik mijn zoon voor het eerst meeneem om het ijs te ontdekken, denk ik aan alle gebeurtenissen van die ene dag terug als ‘de executie’.
Er ging niemand dood. De mensen waren gevaarlijk, vooral de kleine kinderen, die in de bomen hingen. Hun voeten bungelden – en de ergste misdrijven zouden van de tongen uit het midden van de monden komen.
Luisteren doet pijn, wandelen is een truc. Laten we wandelen. Zelfs kleine dictatortjes worden groot. Kinderen wonen samen met hu...
Translated from
PT
to
NL
by Anne Lopes Michielsen
Written in PT by José Gardeazabal
Eindelijk heb je een kamer voor jezelf
Ik zit ongemakkelijk, maar ik durf niet te bewegen omdat ik je niet wakker wil maken. De zeurende pijn bedaart als ik mijn rug recht. Ik zit half op de rand van het bed en laat het matras helemaal voor jou. Nu je in een diepe slaap bent gevallen, kan ik je eindelijk zachtjes door je haar strelen. Je vindt het maar niks als ik dat doe als je wakker bent.
Op de bank haalde ik de schade in. Wanneer je bijna in slaap viel, in slaap gewiegd door een dag vol rennen en spelen, zette ik je voor een teken film. Dan bleef ik je door je haren woelen. Mijn liefkozingen liet je toe omdat je half bui...
Translated from
PT
to
NL
by Anne Lopes Michielsen
Written in PT by João Valente
De brug
Op alle treinstations hangt een klok. Eigenlijk wel meer dan een. Boven het loket hangt de moederklok. Dan heb je nog de kleinere op de perrons. De praktische, die je zo lui maken dat je je telefoon niet meer uit je zak haalt of op je horloge kijkt. Kinderen worden gefascineerd door deze klokken. Omdat de secondewijzer zonder te stoppen rondgaat, is dat de enige manier om te zien hoe de tijd verstrijkt. Ze kijken hoe de secondewijzer naar boven glijdt en dan, als hij bijna verticaal staat, gaat hun hart sneller kloppen en worden hun ogen groot. Wanneer de kleine wijzer eindelijk een sp...
Translated from
PT
to
NL
by Anne Lopes Michielsen
Written in PT by João Valente
Na het laatste avondmaal
Het zijn geweldige dagen geweest. Zo gaat dat, sterven, ik herinner me elke minuut. Alsof je op een reliëfkaart van het nu ligt. Ik lig op mijn rug zodat ik elke bergtop, elke vallei, alle vlakten kan voelen. Het leven gaat niet voorwaarts of achteruit, er is alleen nu, nu, nu. Na een tijdje doet het pijn op een heel specifieke plek, als een dolksteek, en ik schrik op net als toen de rechter me ter dood veroordeelde. Zo gaat dat, het gebeurt verschillende keren, maar een ervan is definitief. Voor je gevoel kan het einde lang duren, voor mij is het al gaande sinds het vonnis van de rechter op h...
Translated from
PT
to
NL
by Anne Lopes Michielsen
Written in PT by José Gardeazabal
De leerschool
Toen ik de eerste had gebouwd, dacht ik een meesterwerk te hebben geschapen. Zoals een schilder de laatste toetsen op het inaugurele canvas van zijn carrière aanbrengt, dat hij met dezelfde vurigheid zal verstoten waarmee hij het in eerste instantie heeft omarmd. Ik heb hem naar mijn evenbeeld en gelijkenis gemaakt en toen ik voor de eerste keer leven in zijn ogen zag, was het alsof ik in de spiegel keek. Alleen de asynchrone reflectie verraadde mijn vergissing. Ik had me niet ingehouden en hem aardig wat meegegeven: kracht, behendigheid, strijdlust, een buitengewoon strategisch inzicht. En to...
Translated from
PT
to
NL
by Anne Lopes Michielsen
Written in PT by Valério Romão