Maud Vanhauwaert is a writer and text-on-stage performer. In 2011 her first poetry album was published by Querido (Amsterdam), called Ik ben mogelijk (I am possible). It was awarded the Vrouw Debuut Prijs (Price for female débuts). In 2014, Wij zijn evenwijdig (We are parallels) was published, a book you can read as a poetry album, as a meandering story, or as a compilation of sad jokes. It was awarded the Herman de Coninck Public Prize and by the Hughues C. Pernath Prize. Maud examines creative ways to bring poetry on stage. She performed in different countries, won the 'Frappant TXT' competition (2012) and became finalist in the World Championship of Poetry Slam (2012) and in the prestigious 'Leids Cabaret Festival' (2014). Maud obtained a Master degree in Literature and Linguistics at the university of Antwerp and also a master degree in the theatre academy of Antwerp, where she teaches. She is currently the city poet of Antwerp.

Het gaat over

Het gaat over een man die de weg naar huis niet wil verliezen. Hij is ge maakt van brooddeeg. Hij vertrekt. Elke paar meter plukt de man een krui meltje van zichzelf, en laat het vallen. Eerst plukt hij een arm weg. Daarna  zijn oren, en zijn neus. Vervolgens plukt hij een gat in zijn buik. In het vol gende beeld kijken we door het gat van de man. In het gat zien we, in de  verte, een kleine huisje. Achter het raam staat een oude vrouw aan een tafel.  De vrouw kneedt een klomp deeg. Aandoenlijk muziekje. Einde.  Het gaat over iemand die gelukkig is, maar niet zo gelukkig dat het  iets is om ov...
Written in NL by Maud Vanhauwaert

Maar het huis woont nog in mij

Een doop. Een nieuw begin. Over mijn schouders een zwarte cape, als een  ceremonieel gewaad. Ze neemt mijn hoofd vast en kantelt het voorzichtig  naar achteren. Het water voelt veel zachter dan het water in mijn douche thuis. Haar vingertoppen masseren mijn hoofdhuid. Mijn hoofd. Dit  hoofd van mij. Dit hoofd waar ik maar niet buiten kan. Dit zware hoofd.  Dit hoofd dat zich aandient. Dit hoofd waarin gedachtes. Altijd onaange kondigde gedachtes. Nooit afwikkelende gedachtes. Ik sluit mijn ogen en  probeer me in te beelden dat ze met mijn hoofd ook mijn gedachtes mas seert, alsof ze met de dru...
Written in NL by Maud Vanhauwaert