Carmien Michels is a Belgian writer and performer that dances between pen and podium, between the urban and the classic. She explores verbal and non-verbal language in all its forms, in her educational and artistic practices and in her research. She holds a Master’s degree in Drama (Media, Writing and Performance Art) and a Postgraduate degree in drama teaching at the Royal Conservatoire Antwerp. For her graduation project, she wrote her debut novel We zijn water (We are Water, 2013, De Bezige Bij), which was shortlisted in 2014 for both the Flemish Debut Prize and the Bronzen Uil debut prize. Her second novel Vraag het aan de bliksem (Lightning Never Lies, 2015) and her poetic debut We komen van ver (From Where We Came, 2017) were published by Polis Books. She is also making a splash in other genres. In 2016 she won the Dutch Poetry Slam Championship, came in third at the World Championships of Poetry Slam and became the European Champion later that year. She graces scores of international stages, organizes events, presents, teaches, and collaborates with artists of all disciplines. In December 2016 she finalized a research project into language stimulation at the Royal Conservatoire Antwerp. She is a guest lecturer at several school of arts, the official resident storyteller of M Museum Leuven, artistic director of ARType vzw, board member of both PEN Vlaanderen and the spoken word commission of Flanders Literature. In 2019 she will be touring with the music theatre performance Voyeurs in BXL, which will be launched at the Passa Porta Festival in Brussels in March 2019. In the meantime she writes new prose and poetry in faraway lands.

Wanneer de leugens zich razendsnel opstapelen

Het was niet mijn bedoeling een hype te veroorzaken. Maar opeens was het zo. Ik vertelde op school over het verkeersongeluk en van het een kwam het ander.Ik baalde zo erg van de examens dat ik me steeds weer versliep, ter- wijl ik me elke keer opnieuw voornam om van tevoren alles wat ik nog niet had geleerd aandachtig door te bladeren. Na het tergende gebiep van het alarm van mijn moeder, die veel vroeger op haar werk moest zijn, viel ik altijd weer in een diepe slaap, zo diep dat ik mijn eigen wekker amper hoorde. Net op tijd kwam mijn vader me dan uit mijn nest halen. Maar op de maandag van ...
Written in NL by Carmien Michels

Bubblegum Blues

23,40 euro. Dat bedrag prijkt in kikkergroene cijfers op het kassascherm bij het loket. Bleke rimpelhanden leggen behoedzaam, een voor een, gele en bruine muntstukken in de schuif, naast een briefje van twintig euro. Meteen erna ritsen ze het lederen portemonneetje dicht, terwijl een bijbe- horende vrouwenstem sussende geluiden maakt. ‘Stil maar, jij krijgt ook een biljetje,’ fluistert de dame tegen haar hond, die net als zij buiten beeld blijft.  Als de schuif opnieuw naar haar toe rolt, zijn de munten verdwenen en liggen er twee treinbiljetten klaar. De rimpelhanden grissen ze uit de lade en...
Written in NL by Carmien Michels

Eenrichtingsverkeer

Ik ben het kaartje vergeten op de post te doen, bedacht ik terwijl ik een zwartblauwe smurrie uitbraakte in het struikgewas naast de concerttent. Ik bedankte het onbekende meisje dat mijn staart vasthield, in een Portugees dat duizendmaal vlotter klonk dan toen ik nuchter was. Ze vroeg of ik het verder zou redden. Ik stak mijn duim omhoog. Niet veel later hing ik opnieuw in de struiken. Lissabon was het onvermijdelijke eindpunt van een onoverwinnelijke zomer, waarin ik van het ene festival naar het andere hopte. Ik was niet meer thuis geweest sinds mijn moeder mijn broers en mij had weggestuur...
Written in NL by Carmien Michels